از خونه حرکت کردم 4.40
رسیدم یخسازی، توی ماسین نشستم، تا مسافر تکمیل بشه یه خواب ریز زدم به بدن. بیدار شدم دیدم چهار نفریم و راننده گفت اون یکی رو حساب میکنید بریم، من گفتم مشکلی ندارم و حرکت کردیم... 5.15
رسیدم فومن 5.35
علی اومد و رفتیم یه دونه نون گرفتیم و حرکت کردیم رفتیم ایستگاه ماسوله و حرکت برای ماسوله... 5.50
7.30 رسیدیم پل فلزی
آماده کردیم خودمون رو حرکت برای قله...
اولش یکم برام سخت بود و کم کم که به برف رسیدیم اونم در شاریطی که هفته پیش همین مسیر رو اومده بودیم برفی در کار نبود کلی برام لذت بخش بود و هرچه میرفتیم بالاتر لذن بخشتر میشد چون هم برف بیشتر بود و هم درخت ها با برفی که اومده بود خیلی خوشکل شده بودن و تصاویریبه چشم میومد که من فقط مثل اون ها رو در عکس های والپیپر دیده بودم
دوستم عینک نیاورده بود و تا یه جایی رفتیم بعدش دیگه خیلی براش سخت بود که در برف و هوای نیمه ابری بدون عینک دودی ادامه بده و گفت برگیدیم ولی من کفتم بیا عینک منو یکم من یکم تو میزنیم و میریم و ادامه دادیم...
کلا در مسیر قله 8 نفر بودیم. 3 نفر خیلی جلوتر، 3 نفر یکم عقبتر و ما دوتا هم آخرین نفرات بودیم.
12.20 ، 10 دقیقا ای قله دیگه بیخیال رفتن شدیم و برگشتیم اومدیم پایین تر توی یه کلبه یکم استراحت کردیم تا سه نفر جلویی ما اومدن رسیدن به ما که با دوستم آشنا بودن و بعد چند دقیقه ما حرکت کردیم برای پایین .
16.10 رسیدیم پایین. صبح قبل حرکن که از علی پرسیده بودم کفته بود 16 ، 16.15 میرسیم پایین که دقیقا هم همینطور شد. ولی موقع پایین اومدن واقعا بهم فشار اومد ، خیلی رو دو تا پاهام فشار بود ولی تحمل کردم و صحیح و سالم رسیدیم پایین.
چند دقیقه ای کنار خیابان موندیم و یه ساندویچ کوچیک زدیم به بدن و دیدم که اون سه نفر هم اومدن ، ماشین داشتن و ما هم باهاشون اومدیم. فومن دوستم و دونفر پیاده شدن و راننده خونش رشت بود و اومد رشت و منم اومدم و رشیدم خونه ساعت 17.30 رو نشون میداد .
روز خیلی خیلی خوبی بود، یعنی تا حالا صعودی با این میزان لذت بخشی نداشتم، یه تصار فوق العاده زیبا...